Het is de biologische behoefte van de baby bij je te willen zijn. De meeste baby's slaan bij scheiding van de moeder alarm en gaan huilen en zijn stil zodra mama de baby bij zich neemt. In de armen van zijn ouders is de baby veilig en ontspannen en kunnen alle goede dingen ( voelen, ruiken, vertrouwde stemmen horen) worden uitgewisseld. Het welbekende advies: "ze moeten leren zichzelf te troosten ", kan eigenlijk als een bakerpraatje worden beschouwd.
Het zenuwstelsel van een baby beschikt niet over een rem om de stress zelf te stoppen. Een baby is hiervoor afhankelijk van een ander. Het is dus iemand anders dan de baby die de stress moet stoppen. Als een volwassen de baby helpt het eerste jaar om dit te stoppen, leert de baby wat troost is en kan dan langzaamaan zichzelf helpen als hij zich niet lekker voelt. Je baby oppakken en bij je nemen is een van de meest effectieve manieren om hem te troosten. Dat weet iedere ouder uit ervaring en het blijkt ook uit onderzoek. Onderzoek ( Bayer et all, 2011) toont bovendien aan dat beweging tijdens het proces van in slaap vallen en tijdens het slapen positieve invloed heeft. Als je gewiegd wordt, val je sneller in slaap en zorgt het wiegen er ook voor dat je in een diepere slaap wordt gehouden. Hoe mooi is dat?
Comments